Poppekas (2005)

Ut waas op vastelaoves dinsdigmorge,
Dun ooievaar dae vloog euver os buurt
Hae hing mich stiekum op aan ôzze wasdraod
Mar os mam die had det al gehuurd

Wat zeej taege mich zag
Det had ik wal verwach

Refrein:

Miene snoebel miene doedel, hald mich toch ens vas
Jao ut allermoeiste popke oet de poppekas
Kom ens heej det ik dich fluuster,
Dich bis mien lempke in ut duuster
Miene snoebel, miene doedel hald mich toch ens vas
Jao ut allermoeiste popke oet de poppekas

Beej os in de straot kwaam en niej megje
En wonder rechtstreeks oet ut paradiës
Dus ik ging nao eur toe en zei "heej pöpke"
En gebraoke waas ut iës

Wat zeej taege mich zag
Det had ik wal verwach

Now hebbe weej dan zelluf zônne kruumel
En weit ik ut hiel zeker en hiel vas
Ut laeve is mei net wie vastelaovend
Ut is eine poppekas

Wat ik taege eur zag
Det had geej wal verwach